“ฮึ่ม!...อย่าให้ฉันตัวใหญ่กลับคืนมาและออกไปได้นะ ฉันจะ...” ฉันโกรธจนสั่น และนึกคำด่าไม่ทัน จนเปิดช่องให้ถูกถามไวมา “จะทำอะไร...จะปล้ำฉันเหรอ” “บ้า...ฉันเป็นผู้หญิง ฉันจะไปปล้ำหล่อนทำไมยะ” “เลสเบี้ยนไง” “ฉันไม่ใช่เลสเบี้ยน” ฉันพูดช้าๆ ชัดๆ “แต่ฉันใช่” ดูสิ...นังผู้หญิงคนนี้ จะมาประกาศรสนิยมตัวเองให้ฉันรู้ทำไม ใช่แล้ว...เรื่องที่เขียนนั่น เป็นแนวอีโรติกหญิงรักหญิง นั่นไงๆ...ไม่ใช่แค่เป็นนักเขียนแนวนี้ แต่ยังเป็นเลสเบี้ยนเองจริงๆ ด้วย “ใครอยากรู้” ฉันเบะปากถาม “ฉันอยากบอก...เผื่อเธอสนใจเข้าร่วมอุดมการณ์” “อุดมการณ์บ้าบออะไร...ฝันไปเถอะ...ขึ้นสวรรค์หรือลงนรกฉันก็ไม่ไปกับร่วมกับหล่อนทั้งนั้น เพราะฉันชอบผู้ชาย” “ผู้ชาย” “ก็ใช่นะสิ…และสวยๆ ระดับฉัน ต้องนายแบบเบอร์หนึ่งอย่างพี่อเล็กซ์เท่านั้น” “ฮ่าๆ...” แล้วเสียงหัวเราะก็ดังขึ้น “หัวเราะทำไม...” ฉันถามอย่างไม่พอใจ แล้วสั่ง “หุบปากเดี๋ยวนี้นะ” “ฮ่าๆ...” “นังบ้า...หยุด” “ไอ้อเล็กซ์นั่นเหรอ” “ตบปากตัวเองเดี๋ยวนะ...ใครให้เรียกพี่อเล็กซ์ว่าไอ้อย่างนั้น” “โหย...มันน่างอนไหมเนี่ย ทีเธอยังเรียกฉันว่า อีนังนั่น อีนังนี่ได้เลย”