รักของสองเราในรอยจำ ตรึงตราไว้ในรอยทราย ตราบเท่าที่ยังมีผืนทราย สายน้ำและดวงตะวัน ตราบนั้นรักฉันไม่เปลี่ยนแปลง หนึ่งคือทิวา อีกหนึ่งคือตะวัน ชายสองคนที่เหมือนเงาของกันและกัน คนหนึ่งจากไกล อีกคนก้าวเข้ามาหาในยามสับสน หัวใจเหมือนผืนทรายที่ถูกประทับด้วยรอยแห่งความจำ ย่างก้าวของเสน่หา จะหนักแน่นหรือจะเลือนหาย เธอจะเลือกใคร ในยามที่หัวใจของเธออ่อนไหว ใครจะประทับรอยถาวรในพื้นหัวใจทรายได้ชั่วกาล ช่วงเวลาแห่ง “ทิวา” วาร หรือดวง “ตะวัน” อันอบอุ่น