คลินซ์ครางแผ่วๆ ในลำคอเล็กน้อย ขณะจู่โจมเจ้าของปากนุ่มหวานด้วยริมฝีปากหยักได้รูปของตน เขาค่อยๆ บดเคล้าและเคลียคลอ ขณะเดียวกันก็กวาดปลายลิ้นชำแรกแทรกซึมเข้าดื่มด่ำกับรสชาติภายในปากของ กนกรดาอย่างช้าๆ ค่อยเป็นค่อยไป มือไม้ที่วางนิ่งๆ อยู่ข้างตัวเมื่อครู่โอบกอดเจ้าของแผ่นหลังบอบบางให้แน่นขึ้น “ข้า...” แวมไพร์หนุ่มถอนริมฝีปากออกห่างเล็กน้อย พลางจับจ้องเจ้าของดวงตาดำขลับนิ่งนาน “ข้า...ต้องการเจ้า” กนกรดาทาบมือสัมผัสกับแก้มเย็นเฉียบของเขา แล้วไล้ลงมาอ้อยอิ่งอยู่กับแผ่นอกเรียบตึงซีกซ้ายนิ่งนาน “หัวใจของคุณ มอบให้ฉันได้หรือไม่” “แน่นอน ไม่ว่าจะหัวใจ หรือร่างกายของข้า ล้วนเป็นของเจ้าทั้งสิ้น” “แล้วฉัน จะมั่นใจได้เช่นไร ว่าสิ่งที่คุณพูดจะเป็นเรื่องจริง” “ข้าจะทำให้เจ้าเชื่อ” เขากระซิบบอกเพียงแค่นั้น ก็จู่โจมริมฝีปากบางนุ่มของกนกรดาด้วยการกัดกลีบปากของเธอทั้งบนและล่างอย่างยั่วยวน