“หล่อแต่ปากจัญไรก็ไม่น่าเอาไปทำพันธุ์ จะใจแตก แรด ร่านยังไง ฉันก็ไม่ได้ไปเอากับใครบนหัวคุณ มาเดือดร้อนไรด้วย ปล่อย!” “ไม่เดือดร้อนสักนิด แต่เสียเวลาดูแลมาหลายปี ถ้าจะถอนทุนคืนสักทีหรือหลายๆ ทีจะเป็นไรไป” *********************** “มันน่าเกลียด เธอมีผัวแล้ว ท่องจำใส่กะลาหัวเอาไว้ด้วย” “แปลกนะคะ คนเราทุกวันนี้ พวกปากว่าตาขยิบเยอะแยะไปหมด ติโน่นตินี่ วิจารณ์กันอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่ชอบ ไม่ดี น่าเกลียด น่าขยะแขยง แต่ลับหลังก็เก็บกลืนคำพูดของตัวเองได้ไม่ละอายปาก” “เธอว่าใครตรีนุช” “ก็ไม่เจาะจงหรอกค่ะ ใครอยากรับก็รับไป ฉันแค่ยกตัวอย่าง” เสียงหวานตอบ ปากสวยเหยียดยิ้ม แต่แววตาบอกชัดเจนว่า กำลังด่าใคร เพชรพญาขบกราม หน้าตึง ตาลุกเรือง ไฟโทสะร้อนๆ พวยพุ่งอัดแน่นอยู่ในสมอง นับวัน... เด็กนี่ร้ายกาจขึ้นทุกวันอย่างน่าจับหวด “ฉันแค่...พูดถึงพวกเกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง ถ้าคุณไม่เข้าใจ ฉันจะยกตัวอย่างชัดๆ นะคะ เช่นว่าผู้หญิงแต่งตัววับๆ แวมๆ กางเกงเอย กระโปรงเอยใส่สั้นเสมอหู แต่คนพูดก็ชอบดูชอบมอง หรือพวกดูหนังดูละครแล้ววิจารณ์ฉากรัก ฉากที่นักแสดงแก้ผ้าจูบกันจริง ก็ว่า ช่างกล้า หน้าไม่อายนั่นนี่ หรือพวกที่ชอบทำตัวยี้ โลกสวยสองมาตรฐาน หนังไทยแก้ผ้านั่นว่าไม่รักษาวัฒนธรรม ทีหนังฝรั่งเห็นกันยันแก้มก้นกลับว่าเป็นศิลปะ เอาใกล้ๆ ตัว ผู้ชายที่ชอบดูถูกผู้หญิงว่าสิ้นคิด แต่ตัวเองมองผู้หญิงเป็นกระดาษชำระ ใช้เสร็จโยนทิ้งเปลี่ยนอันใหม่ บ้างก็ไปเที่ยวอ่างเที่ยวบาร์หาผู้หญิงปรนเปรอ แต่ก็พูดอย่างนั้นอย่างนี้ นั่นก็ไม่ดีนี่ก็รับไม่ได้ คุณว่าคนพวกนี้ควรจัดเข้าประเภทไหนดีคะ” “พอ!” “อุ๊ย! ยังยกตัวอย่างไม่หมดเลย คนจำพวกสุดท้าย แหกปากพูดว่าเกลียดว่าขยะแขยงกันแทบตาย แต่ไม่วายกลับมาใช้ปากเลียทั่วตัวยันหัวแม่เท้าคนที่ตัวเองบอกว่าเกลียด คนพวกนี้คุณเพชรว่าควรเรียกว่าตัวอะไรดีคะ” ถ้าสาวน้อยตั้งใจจะยั่วอีกฝ่ายให้สติหลุด ตรีนุชก็ทำสำเร็จ เพราะตอนนี้ความอดกลั้นของเพชรพญาขาดผึง มือหนาตวัดรวบกระชากร่างเล็กลอยลิ่วปลิวเข้าปะทะอกเต็มแรง “ว้าย! คุณเพชร!” “ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน เวลาโดนเลียจนดิ้นพราดๆ ร่ำร้องวอนขอแล้วขออีก ไอ้คนขอมันรู้สึกยังไง ถูกใจ สาสมใจ หรือเสียวจนทนไม่ไหว”