มีคนเคยบอกไว้ว่า ถ้าเราเกลียดอะไร เราก็มักจะได้อย่างนั้นเสมอ แล้วรันรดีจะยอมรับสิ่งที่ได้มาหรือไม่ ในเมื่อหล่อนเคยตะโกนบอกกับตัวเองมานับครั้งไม่ถ้วน ...ว่าเกลียดเขาจับใจ “พาย...” หญิงสาวอุทานพร้อมกับยกมือทั้งสองขึ้นดันแผงอกกว้างของชายหนุ่ม พสุตม์ยิ้มกริ่มพลางบอก “ถ้าเธอไม่ตอบฉันจะถือว่าตกลงนะ” รันรดีทำตาโต พลางผงะหนีเมื่อใบหน้าของอีกฝ่ายยื่นเข้ามาใกล้ “นี่! จะบ้าเหรอ ปล่อยนะพาย” หญิงสาวผลักไสชายหนุ่ม ทว่าฝ่ายนั้นกลับหัวเราะขบขัน คล้ายสนุกที่ได้แกล้ง รันรดีเองก็รู้สึกอิ่มเอิบและซาบซ่านแปลกๆ ไม่ได้มีความโกรธปะปนเลยแม้แต่น้อย “ก็บอกมาสิ ว่ารักกันดีกว่าใช่ไหม”