สันติเป็นหนุ่มวัยรุ่นอายุเพิ่งจะสิบแปด เรียนอยู่ชั้น มศ. ห้า แถวมักกสัน เป็นคนเรียนเก่ง ชอบการเล่นกีฬาบาสเก็ตบอลและฟุตบอล ทำให้ร่างกายใหญ่กำยำสมชาย บ้านพักอยู่ในซอยวัฒนวงศ์ ประตูน้ำ ซึ่งสันติเช่าอยู่ร่วมกับ พนา หนุ่มจังหวัดเดียวกันซึ่งเรียนอยู่ธรรมศาสตร์ปีสุดท้าย พนาเป็นคนรูปหล่อ พูดเก่ง เชี่ยวชาญการสมาคมมักจะมีเพื่อนชายหญิงมาเยี่ยมอยู่เสมอ แต่สันติเป็นคนขี้อายจึงไม่ค่อยมีเพื่อนมากนัก ถึงแม้เขาจะเป็นนักกีฬาร่างใหญ่ หน้าตาดีทำให้มีนักเรียนหญิง สนใจ แต่เพราะเป็นคนขี้อายนี่เองสันติจึงยังไม่มีแฟน แม้แต่คุณครูงามละออ ที่สอนภาษาไทยก็ยังเคยล้ออยู่เสมอ “สันติ…รูปหล่อๆยังไง….เมื่อไรจะมีแฟนเสียที…ไม่อายเพื่อนเขาหรือไง จ๊ะ” แน่ละ…มันทำให้เขาหน้าแดง ตอบคุณครูอ่อยๆว่า “ผมไม่กล้าครับ….คุณครู” คุณครูงามละออมองเขาอย่างเมตตา “ครูจะช่วยหาให้สักคนเอาไหมจ๊ะ” สันติมองครูสาวของเขาอย่างสนใจเป็นครั้งแรก พึมพำว่า “เอาซิครับ…ขอให้สวยสักครึ่งของคุณครู..ผมก็ดีใจมากแล้ว” ครูสาวหน้าแดง “แหม…พูดเก่งเหมือนกัน…อย่างนี้ยังไม่มีแฟนอีก…แปลก.” สันติหัวเราะเบาๆ คุณครูงามละออก็ยังสวยและสาวพริ้ง ไม่เคยผ่านการแต่งงานมาก่อน ผิวของเธอค่อนข้างขาว ใบหน้ารูปไข่ ผมหยิกฟูดำสนิท ปล่อยผมเคลียแก้มขาวผ่องเต่งตึงราวกับผิวแตง จมูกโด่งน้อยๆ ปากเต็มอิ่มแดงระเรื่อตามธรรมชาติ นานๆถึงจะทาลิฟสติกสักครั้งหนึ่งทำให้เธอสวยเหมือนสาวรุ่นๆ เรือนร่างของเธอนั้นก็อวบอัดมิใช่น้อย เธอเป็นคนร่างใหญ่แต่สมส่วนปทุมถันชูสล้างเต็มอก สะเอวคอดกิ่ว แต่สะโพกกลับผายใหญ่ กลมกลึง ต้นขาอวบใหญ่แข็งแรง สันติเคยเห็นคุณครูงามละออนั่งแล้วใจไม่ค่อยดีเพราะชายกระโปรงเลิกสูงขึ้นไป จนมองเห็นต้นขาขาวอวบอัดเบียดชิดกัน มีเส้นขนอุยอ่อนๆทำให้เสียวใจ แน่ละ..เขาอยากจะมองลึกเข้าไปในต้นขาที่แสนสวย เพราะคงจะซุกซ่อนเอาของดีไว้เป็นแน่ บางครั้งเขาถึงกับไปเข้าส้วมไปชักว่าว และนึกถึงภาพคุณครูสาวแสนสวยกำลังแก้ผ้าล่อนจ้อนเพื่อให้เขาคลึงเคล้นขยำ เต้านมและโคกเนื้อตรงหว่างขาเล่นอย่างสนุก จนกระทั่งน้ำออกเบาตัว เด็กหนุ่มสังเกตุว่า คุณครูของเขามักจะมองเขาด้วยความสนใจ นัยน์ตาแวววาวพิลึก บางครั้งเธอก็ถามว่า “สันติ …เธออยู่ที่ไหนจ๊ะ” “ประตูน้ำครับ” คืนวันเสาร์ สันติ ดับไฟนอนแต่หัวค่ำเพราะความตื่นเต้นในการที่คุณครูงามละออจะมาเที่ยวบ้าน เขานอนกระสับกระส่ายอยู่ครู่หนึ่ง นึกทบทวนว่าจะวิชาข้อไหนกับครู ก็พอดีได้ยินเสียงฝีเท้าขึ้นบันไดมา ตามด้วยเสียงพูดคุยและหัวเราะเบาๆ พนากลับมาแล้ว สันตินึกในใจ พาใครมาด้วย สักครู่มีเสียงไขกุญแจ เสียงพนาพูดว่า “เชิญเข้ามาซิครับ..คุณวัน” “แหม…น่าเกลียดคะ..เพ็ญไม่เข้าละ” เป็นเสียงหวานๆของผู้หญิง ทำให้สันติเงี่ยหูฟังด้วยความสนใจ “เข้ามาเถอะน่า..คนดี..คุยกันสักประเดี๋ยวค่อยกลับ” “เดี๋ยวคุณแม่จะเป็นห่วงค่ะ” “น่า..ไม่นานหรอกครับ..ตั๋วหนังหมดเรามาคุยกันฆ่าเวลา..กะว่าหนังเลิกผมก็ไปส่งคุณเพ็ญ” ” ตกลงค่ะ…แต่ต้องไม่นานนะคะ” เสียงฝีเท้าเดินเข้าในห้อง ตามด้วยเสียงปิดประตู สันติอยากจะเห็นหน้าคนที่ชื่อวันเพ็ญเป็นอย่างมาก เสียงหวานๆแสดงว่าหล่อนคงจะเป็นคนสวย เด็กหนุ่มมองดูข้างฝาเห็นแสงไฟลอดออกมาจากรูเล็กๆจึงตัดสินใจลุกขึ้นแอบดู อย่างเงียบสนิท ผู้หญิงคนนั้นอยู่ในวัยสาวรุ่นๆ อายุคงไม่เกินสิบแปด แต่งกายด้วยเสื้อกระโปรงสีฟ้าอ่อน ใบหน้าอ่อนหวาน ปากนิด จมูกหน่อย แก้มขาวเป็นพวง อกกลมเป็นกระเปาะชูชันออกมางามเด่น กระโปรงสั้นจนมองเห็นต้นขาอันกลมกลึงขาวผ่องอย่างถนัด เขาเห็นพนาฉุดมือหล่อนนั่งบนขอบเตียง…วันเพ็ญนั่งลงอย่างหวาดๆ ก็พอดีพนารวบร่างหล่อนเข้ามากอดจูบแก้มฟอดใหญ่ “อุ๊ย..อย่าค่ะ..ชวนเพ็ญเพื่อรังแกหรือคะ” หล่อนตัดพ้อพร้อมกับเบนหน้าหนี แต่พนากลับซุกหน้าลงตรงซอกคอขาวเกลี้ยง มือรัดสะเอวแน่น วันเพ็ญทำหน้าสยิว หันหน้ามาหาเขาเลยถูกไซร้แก้มอันเปล่งปลั่งไปด้วยเลือดสาว ปากพบปาก พนาจึงบดขยี้จูบอย่างหนัก เด็กสาวดิ้นอึกอักอยู่ในคอ แต่เมื่อลิ้นพบลิ้น หล่อนถึงกับผวาร่างกอดไหล่เขาแน่น สันติใจเต้นแรง เห็นพนาเอื้อมมือมาคลึงคลำก้อนเนื้อที่ชูสล้างตรงยอดอกบีบเคล้นเล่น เด็กสาวถึงกับส่ายอกไปมา ดิ้นรนอยู่อึกอัก พนาเขายิ่งบีบขยำเป็นการใหญ่จนแม่สาวหน้าแดงก่ำ ในท่สุดก็แอ่นอกเชิดให้เขาคลึงบัวตูมเล่นอย่างสนุก พอมือเขาอีกข้างเลื่อนลงมาบีบขยำต้นขา ล้วงเข้าไปในกระโปรงปลายบาน เล่นเอาสาวน้อยผวาครางกระเส่าว่า “อย่าค่ะ…อย่าล้วง…อี้ย์…ปล่อยเพ็ญ…เพ็ญจะกลับบ้านแล้ว” “เดี๋ยว ก่อนซิ..” เขาตอบหอบๆ หอบๆ ตาลุกวาวอย่างน่ากลัว “อยู่กับผมก่อนซิ” ปากพูดแต่มือล้วงเข้าไปเรื่อยๆ สันติเห็นเด็กสาวพยายามปัดมือเขาออก แต่ไม่สำเร็จ ท่อนขาขาวผ่องก็กางเข้าหุบออก ชายกระโปรงร่นสูงขึ้นถึงโคนขา บา….มันช่างขาวผ่องกลมกลึงอะไรปานนั้น พนาเขาตะปบมือลงบนเนินหว่างขาบีบขยำเล่นอย่างสนุก “อุ๊ย…ซี๊ด… อย่า…ตรงนั้น…โธ่…พนาขาสงสารเพ็ญบ้าง…ซี๊ด…อย่าล้วงค่ะ…เพ็ญ เสียว..อูย..ซี๊ด” สาวน้อยครางระรัวถ่างขาอ้ากว้าง สันติมองเห็นกางเกงลิงสีแดงแวบหนึ่ง พนาเขายิ่งหอบหายใจแรง กดร่างหล่อนลงนอนหงาย ก้นพาดขอบเตียงพอดี กระโปรงชุดถูกถอดออกอย่างรวด เร็ว มองเห็นสะโพกผายกลม โคกเนื้อสามเหลี่ยมดันกางเกงในบาง ๆ ออกมานูนโหนก พนากระตุกกางเกงลิงออกทางปลายเท้า เบิกตามองดูโคกมหาเสน่ห์ที่ประดิษฐานอยู่ตรงหว่างขาหล่อนอย่างตลึงลาน สันติ พลอยลืมหายใจไปด้วยเมื่อเห็นท่อนขาอวบถ่างน้อยๆ กระดองหีกลมเป็นกระเปาะสีชมพูเรื่อ ๆ อวบอูมขนาดฝ่ามือกาง ๆ สองแคมขาวประกบติดแน่น มีขนอุยบางๆขึ้นหลอมแหลมทำให้เนินสวาทยวนตายั่วใจขึ้นอีกเป็นทวีคูณ พนาเอามือลูบคลำขาอ่อนและเนินสวาทเล่นอย่างสนุกมือ แม่สาวน้อยตาปรือเยิ้ม......