“ความสุข” มักถูกมองแบบผิดๆว่า “ถูกครอบครองโดยคนรวยมากกว่าคนจน”ความสุขในทัศนะของคนไม่น้อย จึงกลายเป็นคุกคุมขังอิสรภาพ และคุณค่าทางจิตใจ โดยไม่รู้ตัวทั้งๆที่แท้จริงแล้ว จิตวิญญาณมนุษย์สามารถสร้างสรรค์ศานติสุข ที่เป็นคุณูปการสูงสุดทั้งแก่ตนเอง และโลกได้ ดัง “๑๒ เรื่องราวที่งดงาม” ที่ถ่ายทอดเส้นทางความสุขนี้ ที่จะว่าไปแล้ว ราวร้อยเรียงด้วยกลีบดอกไม้อ่อนโยนน่าทะนุถนอม ที่ระดับปัจเจกยันรัฐนาวาสามารถนำไปหว่านเพาะ เป็นเม็ดพันธุ์แห่งความสุขของตน แล สังคมรอบข้าง