คนเจ็บฉุกเฉินคนนี้เป็นดาราสาวดาวรุ่ง หน้าหวานละมุม หอมหวานดั่งชื่อกลิ่นจันทน์ แน่นอน... คุณหมอหนุ่มจะละสายตาได้อย่างไร . “น้ำลอยดอกมะลิ ยายชอบดื่มอย่างนี้แหละ ไม่รู้ว่าคุณหมอจะดื่มได้หรือเปล่า” “ได้ครับ คุณย่ากับคุณยายก็ชอบดื่มอย่างนี้เหมือนกัน” คุณสุนีย์พยักหน้าเบาๆ ก่อนจะหันไปทางหลานสาว “โอ๋เข้าไปดูในครัวหน่อยลูก บอกจันเขาให้ทำบัวลอยไว้ด้วยล่ะ” “ได้ค่ะ” กลิ่นจันทน์ลุกขึ้นทันทีและเดินไปทางห้องครัว ปรินทรก็มองตามอยู่ตลอด “หลานยายเป็นอย่างไรบ้าง” คุณสุนีย์ก็ถามตรงประเด็นทันที มีหรือท่านจะดูไม่ออกว่าปรินทรชอบหลานสาวของตนมากเพียงใด คนผ่านร้อนผ่านหนาวมาอย่างตนไม่มีทางมองผิดแน่นอน ปรินทรดึงสายตากลับมาจากร่างบางของกลิ่นจันทน์และหันมายิ้มให้คุณสุนีย์ “ผมชอบน้องโอ๋ครับ” เขาก็ไม่อยากปิดบังเหมือนกัน “อยากคบหาดูใจกัน ผมคิดจริงจังไม่ได้จะคบเล่นๆ ครับคุณยาย ที่มาวันนี้ก็อยากจะคุยเรื่องนี้ ผมแค่อยากจะให้คุณยายทราบและจะขออนุญาตจากคุณยายด้วยครับ” คุณสุนีย์เห็นแววตาเด็ดเดี่ยวและหนักแน่นของปรินทรแล้วก็อมยิ้มน้อยๆ ก่อนจะพยักหน้าเบาๆ สองสามครั้ง “อือ ยายอนุญาต ฝากโอ๋ด้วย ดูแลน้องแทนยายนะ” ปรินทรยิ้มกว้างยกมือไหว้คุณสุนีย์ “ขอบคุณครับคุณยาย”