คืนวันอาวรณ์ให้ห่วงยอดเสน่หาในอุราเฝ้าจดจ่อรอวันได้เคียงกาย จิตมีแต่คิดถึงยังคำนึงถึงวันที่จะได้ร่วมหอลงเรือนตั้งครอบครัว เมื่อไหร่นั้นเวลายังมาไม่ถึงจึงต้องตั้งตารอเธอ ฉันรักเธอเสมอดวงชีวันยังฝันเห็นเธอทุกค่ำคืน ใจยังชื่นอยากถนอมเธอไว้แนบกายมิหน่ายแหนง ความสำคัญของเธอยกให้ยิ่งกว่าสิ่งใดเสมอเหมือน โปรดรับรู้ว่าฉันมีเธออยู่ในใจเพียงคนเดียว รอวันสมปองจะประคองเธอตราบชั่วชีวัน.….ที่รักของฉัน. ยุกยิก จักรวาล