เพียงสบพักตร์.... ประจักษ์แรกหวั่นไหวสะท้านอก จะหาทางพบเธอให้ใกล้ชิดสนิทสนม ก็คำนึงสภาพความเป็นอยู่ตนเอง คิดเปรียบเทียบฐานะจะเท่าเทียมเธอได้หรือไม่ เล็งผลเลิศจะทำไฉนหนอ ศรรักปักตรึงอกอยู่ให้รู้สึกร้อนรนจะบรรเทาได้อย่างไร รำพึงรำพันฝันเข้าข้างตนเองขอเธอเห็นใจ ยิ่งคิดยิ่งหนักอกพกแต่ความรักเธอ หลับตาคราใดภาพเธอลอยเด่นจนนอนไม่หลับ นี่แหละรักที่ไฟปรารถนาพาพบเจอ. ยุกยิก จักรวาล