“นี่อย่ามาแกล้งทำเสียงเข้มแล้วบอกว่าไม่ตกลงเป็นแฟนกับพี่นะ” วาโยมองหน้าหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม เขาไม่รู้ว่าเหตุใดอยู่ๆ หญิงสาวจึงมีท่าทีเปลี่ยนไป “ไม่หรอกค่ะ ออมแค่มีบางอย่างที่จะบอกกับพี่พาย” สราวลีเอ่ยเสียงเย็นเช่นเดิม “อะไรเหรอ” วาโยเริ่มรู้สึกแปลกๆ กับพฤติกรรมของสราวลี “พี่พายจำน้องรหัสของพี่เตได้มั้ยคะ” สราวลีเริ่มต้นทันที “จำได้สิ ยัยลูกหมูนั่นน่ะเหรอ” วาโยหัวเราะเมื่อนึกถึงเรื่องที่เขาเคยกลั่นแกล้งเธอก่อนที่พวกเขาจะสำเร็จการศึกษา “นั่นแหล่ะค่ะ ยัยลูกหมูที่พี่รู้จักก็คือออม” สราวลียิ้มเยาะ ไม่ว่านานแค่ไหนเธอก็ยังคงเป็นยัยลูกหมูสำหรับเขาสินะ