ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็ไม่รู้จะโทษหรือโยนความผิดไปลงที่ตรงไหนดี จะโทษเพื่อนที่ตนเองแอบรักที่กำลังอกหักจนเมาไม่ได้สติ หรือจะโทษตัวเองที่ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับความต้องการส่วนลึกของใจตัวเอง เพราะหวังแค่ว่ามันอาจจะเปลี่ยนความรู้สึกของอีกคนให้มารักตนเองได้ ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่าเซ็กมันเปลี่ยนความรู้สึกไม่ได้ ถ้างั้นก็คงไม่มีชื่อเรียกความสัมพันธ์แบบวันไนท์แสตนหรือเซ็กส์เฟรนด์ขึ้นมาหรอก "ตอนนี้กูกับมึงเป็นอะไรกันว่ะ" "ก็เพื่อนไง" "เพื่อนหรอ? เพื่อนที่ไหนเขานอนเอากันแทบทุกคืนว่ะ ถ้าทำถึงขนาดนั้นแล้วมึงยังเรียกว่าเพื่อน  กูก็ขอโทษว่ะเพราะจากนี้ไปกูคงเป็นเพื่อนมึงต่อไปไม่ได้แล้ว" พอกันทีกับความสัมพันธ์ที่ต้องเจ็บปวดอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้  แม่ขอโทษนะลูก ต่อไปนี้จะมีแค่แม่กับหนูสองคน แม่จะเป็นทั้งแม่และพ่อให้หนูเอง