"พี่พีไปทานข้าวกันค่ะ" "พี่ไม่ว่าง" "พี่พีเราไปดูหนังกันไหมมีหนังใหม่มา" "พี่เหนื่อย ปล่อยมือออกจากแขนพี่" "พี่พี..." "ฝ้าย! พี่รำคาญเลิกยุ่งกับพี่สักที" "พี่พี..." "ฝ้าย พอเถอะพี่รำคาญเราว่ะเลิกยุ่งกับพี่เถอะ" เป็นเพราะผมเองใช่ไหมที่เป็นคนไล่เธอให้ออกจากชีวิต พอเธอไปผมกลับไม่ได้มีความสุขเลยแม้แต่น้อย ผมมันโง่ที่เข้าใจความรู้สึกตัวเองช้าพอรู้ว่าสิ่งที่หัวใจต้องการจริงๆคือใคร ตอนนี้เธอกลับไม่อยู่ข้างๆผมแล้ว "ฝ้าย พี่ขอโอกาสจากเราได้ไหม ให้พี่ได้แก้ตัว"