“พ่อ แม่” คือพระในบ้านที่อยู่ใกล้ตัวเราที่สุด แต่เรา... กลับมองข้ามไป (มันเป็นเรื่องแปลก แต่ก็เป็นเรื่องปกติไปเสียแล้วในยุคปัจจุบันนี้) ตอนท่านยังอยู่ เราก็ไม่ได้ให้ความรักแก่ท่าน (เท่ากับที่ท่าน ให้เรา) เราหลงลืม ไม่สนใจท่าน หลายๆ ครั้งเรากลับร􀄞าคาญ หงุดหงิด ใส่ท่านเสียด้วยซ􀄞้าไป เวลา... ก็นับถอยหลังไปเรื่อยๆ ... ถอยหลังไปเรื่อยๆ เวลาที่เรากับท่านจะได้อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกัน มีรอยยิ้มและ เสียงหัวเราะร่วมกัน มีความทรงจ􀄞าอันสวยงามร่วมกัน ก็เหลือน้อย ลงไปทุกที กว่าเราจะนึกได้ ท่านก็อาจจะจากเราไปเสียแล้ว ส􀄞าหรับลูกทุกคน ขอให้ลองนึกย้อนถามตัวเองว่า “เรา... ได้ตอบแทนบุญคุณและบูชาพระในบ้านของเรา ดีพร้อมแล้วหรือยัง ?” หวังว่าหนังสือ “พระของลูก” เล่มนี้คงท􀄞าให้ผู้อ่านระลึกนึกถึง พระคุณของ พ่อ แม่ ได้เป็นอย่างดี