อย่ากลัวเมื่อไกลกันในวันนี้ แม้ความคิดถึงที่มีมันรุมเร้า ความรัก...เมื่อเหินห่างอาจจางเบา แต่ความผูกพันระหว่างเรา...จะคงเดิม ..... ‘ผลงาน จะอยู่ยาวนานกว่าความทรงจำ…’ เพราะประโยคนี้ผุดขึ้นมาในหัว ทำให้ฉันเกิดแรงบันดาลใจและความอยาก อยากเห็นงานที่เคยเป็นทั้งความรัก ความสุขและความฝัน ที่ดูเหมือนจะเลือนหายไปจากชีวิต...นานเหลือเกินแล้ว ถูกรวบรวมมาไว้ด้วยกัน ในยุคที่มีเทคโนโลยีหลายอย่างมาช่วย ไม่ใช่เพียงแค่ดินสอปากกาและสมุดต้นฉบับที่เก่าเยิน ช่วงเวลาหนึ่ง ‘กลอนวัยรุ่น’ เคยมียุคสมัยอันรุ่งเรือง และฉันก็โชคดีที่มีโอกาสได้อยู่ในยุคนั้น ได้มีผลงานหลายเล่ม กลอนรัก กลอนเปล่า กลอนวัยรุ่น คุณจะเรียกอะไรก็ได้ สำหรับฉันอยากเรียกมันว่า ‘ก้าวแรก’ และเป็นก้าวที่ทำให้ได้เริ่มทำในสิ่งที่รัก ฉันเคยมีความสุข ระหว่างการเดินบนเส้นทางที่ผ่านมา ถ้าเราเคยมีความทรงจำร่วมกัน ในคืนวันอันยาวนานนั้น - ฉันขอบคุณ หรือถ้าเรายังไม่เคยรู้จักกัน แต่อยากแบ่งปันบางความสุขในอดีต - ฉันยินดี ทุกข้อบกพร่องผิดพลาดที่มีขอน้อมรับด้วยความยินดีและเต็มใจ หวังว่าจะเป็นความสุขหรือรอยยิ้มให้คุณได้บ้าง ขอบคุณทุกการสนับสนุน ติดตาม กำลังใจ และยินดีเหลือเกินที่เคยได้มีส่วนร่วมในความทรงจำแสนดีที่ผ่านไปเหล่านั้นนะคะ ขอบคุณที่เคยรักและรู้จักกันค่ะ เงาตะวัน (กันยายน 2566)