เดี๋ยวนะ...นิยายเรื่องนี้เขียนเพื่ออวยตัวร้ายรูปงาม ส่วนฝ่ายพระนางฉิบหายกันถ้วนหน้าในตอนจบไม่ใช่เหรอ!? . หัวจะปวด! อยู่ๆ ก็ทะลุมิติเข้ามาเป็นตัวละครในนิยายที่ตัวเองเขียน แถมยังต้องกลายมาเป็น ‘ฉู่เสี่ยวเฟิ่ง’ นางร้ายที่กลับใจเป็นสหายของนางเอก ซึ่งจะได้ลงเอยกับพระรองรูปงามที่แสนดี... จะบ้าเรอะ! ใครๆ ต่างก็คงริษยาที่เธอได้มาสิงร่างนางรอง แต่แล้วมันเรื่องอะไรกันล่ะ ที่เธอจะต้องยอมร่วมหอลงโรงกับตัวละครที่ต้องผิดหวังจากนางเอกก่อน ถึงค่อยสังเกตเห็นว่าเธอมีตัวตนอยู่ จะริษยาเพื่อ... อีกอย่างในตอนจบของนิยายเรื่องนี้ ตัวละครฝ่ายพระนางดวงซวยกันถ้วนหน้าเลยไม่ใช่เหรอ!? ฮึ! บทบาทพรรค์นี้ ใครอยากได้ก็เอาไปเถอะ แต่เธอขอลาออก!