มือจุลมณีเย็นเฉียบ สั่นจนแทบจะยกขวดน้ำเทลงแก้วไม่ไหว ต้องหยุดรวบรวมสติ ท่องคำว่า หนีให้รอด ก่อนค่อยๆเหยาะผงยานอนหลับ คะเนว่า ไม่ควรมากจนมันรู้สึก แต่ก็ต้องไม่น้อยจนมันไม่ยอมหลับ.. “เร็วสิ น่า ไม่ต้องกลัวเฮีย มามะ “ สองมือประคองแก้วตรงไปช้าๆ อีกฝ่ายเอะอะเมื่อโงหัวขึ้นมอง “บอกว่าให้ถอดเสื้อผ้าออกไง !“ “จุงว่า ถ้าจะให้มีอารมณ์ เฮียค่อยๆช่วยถอด น่าจะ.ดีกว่า ..” “ฮั่นแน่ะ! ไอ้ภุชสอนแหงเลย มา เดี๋ยวจัดให้ “ จุลมณีประคองแก้วยื่นไปให้ จงใจนั่งในท่าค้อมตัว เพื่อดึงความสนใจมันมายังเสื้อที่เธอจงใจไม่กลัดกระดุม และ .ความตื่นเต้นทำให้เธอหายใจแรง มันทำให้อีกฝ่ายรีบยกแก้วน้ำดื่มรวดเดียวหมด ก่อนยื่นมือมาตะปบทรวงอกขาวๆที่ล่อตาวับๆตรงหน้า ปล่อย.มัน!..เธอแข็งใจยิ้มหวาน ขยับหนีมือหยาบช้านิดๆ พอไม่ให้มันจับถนัด แต่เหมือนเป็นชั้นเชิงยั่วยวน เพราะมันกำลังหัวเราะชอบใจ “นึกแล้ว ว่า เธอต้องไม่ธรรมดา แบบนี้ มีสิทธิ์ได้เป็นเถ้าแก่เนี้ยนะนังหนู “ ร่างลายพร้อยด้วยรอยสัก ยันตัวขึ้น สะบัดหัวไปมา สบถในลำคอ “แม่ง! ไอ้สก๊อตขวดนั้นแรงชิบห..” นัยน์ตาจุลมณีเยือก ใจชื้นเรื่อยๆ เมื่อเห็นอาการสะบัดหัวแรงๆ เริ่มโงนเงน แม้แต่มือที่ยื่นมาจับต้องเรือนกายเธอ ยังตกลงข้างตัว มันพยายามปรือตาขึ้น ก่อนร่างจะเอนลงบนที่นอน “นวด สิ..บอกว่า ให้นวดหน่อย “ เหล้า กับ ยานอนหลับ.เธอเคยได้ยินมาจากที่ไหนนะ ที่ว่าสองอย่างนี้ ถ้าเสพพร้อมกัน อาจทำให้ถึงตายได้..เด็กสาวค่อยๆถัดตัวไปจากเตียงช้าๆ จ้องร่างในแสงสลัวเขม็ง กลั้นใจค่อยๆย่องไปหากระเป๋า ที่เธอวางรอไว้ข้างประตู ค่อยๆจับลูกบิด หัวใจเต้นแรงจนกลัวจะหน้ามืดก่อนทันได้หนี