เมื่อคนในอดีตสิบปีก่อนมาเจอกัน การรำลึกความหลังจึงบังเกิด แต่ไม่ใช่ความรัก ความโหยหา มันมาเป็นความแค้นที่ทำให้อีกฝ่ายต้องเจ็บชำ พี่อิฐหรือฐากรถูกสลัดรักเพราะความจน ทั้งยังโดนใส่ร้ายป้ายสีจนอนาคตแทบดับวูบ เขาเก็บความโกรธแค้นไว้ ท่องมันจนขึ้นใจและฮึดสู้จนประสบความสำเร็จเพื่อวันที่เจอกับดวงกมลอีกครั้ง เขาจะได้ทำให้หล่อนต้องเจออย่างเขาเมื่อสิบปีก่อนบ้าง! “ขอโทษที่ต้องพูดตรงๆ เหมือนกันว่า ผมไม่มีทางรักคุณลง” “แล้วมาจดทะเบียนสมรสกับมลทำไม” “เป็นนางแทนนางสาวมันรู้สึกยังไงล่ะ แล้วอีกเดือนข้างหน้าถ้าคุณต้องใช้นางไปจนตายโดยที่ไม่มีผมเป็นสามี คุณจะว่ายังไง” “หมายความว่ายังไง?” ใจหายวาบเมื่อได้ยินอย่างนั้น แต่งงานกันแค่เดือนเดียวเขาก็คิดที่จะหย่ากันแล้วอย่างนั้นหรือ