“นี่คุณ” สิรสากระชากเสียง ดวงตากลมโตขึงขังและมองสบกับดวงตาของชายหนุ่มนิ่ง “พูดกับว่าที่สามีให้มันดีๆ หน่อยสิ พี่ไม่ชอบให้ภรรยาของพี่พูดจากับพี่อย่างนี้ มันฟังดูห่างเหินพิกล” อัยยะพูดเสียงแข็ง “ชอบหรือไม่ชอบก็เรื่องของคุณ เพราะดิฉันไม่ใช่ภรรยาของคุณ” สิรสาโต้กลับทันควัน “ตอนนี้ไม่ใช่ แต่อีกไม่นานนี้ก็ใช่แล้วล่ะครับ หรือว่าน้องบุ้งจะปล่อยให้สิระชัยกรุ๊ปล้มละลายล่ะ” อัยยะยอมที่จะบีบบังคับจิตใจสิรสา เพราะมันเป็นวิธีเดียวที่จะทำให้สิรสายอมตกลงแต่งงานกับเขา “นี่คุณ....ผู้หญิงมีตั้งมากมาย คนที่อยากจะแต่งงานกับคุณก็มีตั้งเยอะตั้งแยะ ทำไมคุณไม่ไปเลือกคนที่เค้าเต็มใจมาสักคนหนึ่งล่ะ” “ก็คนอื่นไม่อยากได้นี่ครับ อยากได้คนนี้” “แต่ฉันไม่อยากแต่งงานกับคุณ ฉันมีคนรักอยู่แล้ว และฉันก็กำลังจะแต่งงานกับเขา” สิรสาพยายามหาข้ออ้างเพื่อทำให้อัยยะเปลี่ยนใจ “เลิกกับมันซะ เพราะถ้าไม่เลิกพี่จะฆ่ามัน” “ไม่ ฉันรักเขา...ได้ยินมั้ยว่าฉันรักเขา ฉันไม่ได้รักคุณ และฉันก็ไม่มีวันที่จะรักคุณ จำเอา...” สิรสาตะโกนก้อง