“เพื่อนเอ๋ย มนุษย์นั้นไม่กลัวความสูงหรอก แต่กลัวหายใจไม่ออก เพราะสังเกตได้ว่า ดำน้ำได้นิดเดียวก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมาแล้ว แต่บนภูเขาอากาศดี มนุษย์ชอบไปเที่ยวภูเขา เอาไปซ่อนไว้ใต้บาดาลดีกว่ามารน้อยตนที่สามแย้งว่า อย่าเลยเพื่อนเอ๋ย มนุษย์มันเก่งสร้างเครื่องมือลงในทะเล ขึ้นในอากาศได้ เดี๋ยวมันก็หาเจอ แต่สังเกตได้ว่า นัยน์ตามนุษย์มองไปข้างนอก หูก็ชอบฟังเสียงข้างนอก ชอบไปเที่ยวข้างนอก เราควรแอบเอาไปซ่อนไว้ในใจมนุษย์ดีกว่า มนุษย์หาไม่เจอแน่ ๆ เพราะว่ามนุษย์ชอบหาความผิดของคนอื่น ไม่ชอบขัดใจตัวเอง ไม่ชอบดูจิตใจของตัวเอง" รอยยิ้มก่อนนอนที่ตาหลานสนทนากันผ่านนิทาน เรื่องสั้น คำคม ปรัชญา ธรรม เพื่อปลูกฝังให้หลานคิดดี ทำดี พูดดี มีแรงบันใจในการดำเนินชีวิต