ผู้ที่เคยศึกษาพุทธศาสนาแบบเซนคงจะทราบว่า อาจารย์เซนนั้นมักจะใช้คำพูดหรือทำอะไรแปลกๆ สำหรับกระตุ้นให้ลูกศิษย์เกิดดวงตาเห็นธรรม สิ่งนี้ถือเป็นหัวใจของการสอนเซน ท่านพุทธทาสคือพระสงฆ์ไทยที่ศึกษาเซนมาเป็นอย่างดี และดูเหมือนจะได้รับอิทธิพลจากวิธีสอนแบบเซนมาไม่น้อยทีเดียว แม้วิธีสอนของท่านจะไม่ได้ไปไกลถึงขนาดอาจารย์เซน แต่วิธีการเท่านั้นที่ไม่เหมือน สาระความเข้าใจว่าอะไรคือแก่นแท้ในการสอนพุทธธรรมของท่านดูจะยังคงเหมือนเซนอย่างไรอย่างนั้น หนังสือ “อารมณ์ขันท่านพุทธทาส” เล่มนี้ คือภาคต่อของหนังสือชุด “ด้วยรอยยิ้มอิ่มปัญญา อารมณ์ขันพระอรหันต์” เป็นการรวบรวมเรื่องสนุกๆ เกี่ยวกับท่านพุทธทาส ทั้งจากคำที่ท่านเล่าไว้และจากคำบอกเล่าของลูกศิษย์ที่ใกล้ชิดท่าน แต่ความสนุกนี้ต้องเข้าใจว่าเป็นคนละอย่างกับความสนุกที่เกิดจากการอ่านเรื่องตลกขบขันธรรมดา เพราะท่านเป็นพระ สิ่งที่ท่านพูดก็ควรจะเป็นการพูดในฐานะครูทางจิตวิญญาณ แม้จะมีอะไรสนุกๆ บ้างเป็นบางครั้ง แต่ทั้งหมดนั้นก็เป็นความสนุกที่พยายามจะโยงไปหาแก่นแท้ของธรรมะนั่นเอง หากเปรียบความสนุกเหมือนความงาม ท่านพุทธทาสก็คือผู้ที่ประสานพุทธธรรมเข้ากับความงามได้อย่างลงตัว ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่หาได้ยากยิ่ง