ว่ากันว่า ลิลี่ออฟเดอะวัลเลย์ เกิดขึ้นมาจากหยดน้ำตาแสนบริสุทธิ์... นวินดาไล้มือไปบนกลีบดอกไม้บอบบางแสนสวยแล้วทอดถอนใจ... อย่างน้อยต้องมีดอกหนึ่งในนี้ที่ถือกำเนิดขึ้นมาจากหยดน้ำตาของเธอ น้ำตาที่ถูกพลีความบริสุทธิ์ให้กับผู้ชายไร้หัวใจอย่างเขา... อาเดรียน ไคล์ฟ ผู้ชายนัยน์ตาสีมรกตเปี่ยมเสน่ห์ มหาเศรษฐีหนุ่มรูปงาม เขาหยิ่งทะนงและเย็นชาอย่างร้ายกาจ ผู้ชายที่ไม่เคยศรัทธาต่อความรัก ทั้งยังเชื่อว่า เงินของเขาสามารถซื้อค่าความเป็นคนของใครก็ได้... แม้กระทั่งศักดิ์ศรี และหัวใจเธอ ................................................................ “เธอชอบเดอกาส์เหรอ ไม่ยักรู้เลย” ในดวงตาสีเขียวมรกตมีประกายชื่นชมแฝงอยู่ เขาเองก็ชอบงานอิมเพรสชันนิสม์เหมือนกัน มันทำให้คนอย่างเขา เข้าใจความอ่อนไหวบอบบางของเรือนร่างผู้หญิงจากรอยเส้น ริ้วรอยสายลม ตลอดจนห้วงอารมณ์ความประทับใจของผู้คน และเฉดสีของแสงตะวันจากภาพวาดที่เต็มไปด้วยสีสัน ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ก็เพราะความเป็นขบถต่อกฎเกณฑ์ทั้งปวงของศิลปินในยุคนั้น อาเดรียน ไคล์ฟ เห็นหล่อๆอย่างนี้เถอะ อย่าได้หลงเสน่ห์เข้าเชียว เจ้าชู้ตัวพ่อของบูคาเรสต์เลยรู้ไว้...