นดารินประคองร่างของเพื่อนชายอย่างทุลักทุเล แต่สุดท้ายเธอก็พาเขาขึ้นมาบนห้องได้เป็นผลสำเร็จ ร่างของดรัณแผ่หราลงบนที่นอนเพราะเขาเมาไม่ได้สติ นดารินจึงจัดการหาผ้ามาเช็ดเนื้อเช็ดตัวเขา “หอม หอม รัณรักหอม” ดรัณรั้งร่างของนดารินมากอดพร้อมทั้งซุกใบหน้าเข้าหาอย่างแนบชิด นดารินดิ้นรนในครั้งแรก แต่พอเขาขึ้นคร่อมทับกักเธอเอาไว้ พร้อมดวงตาหยาดเยิ้มที่มองมา แม้ว่าคนที่เขายิ้มให้จะไม่ใช่เธอ แต่เธอก็ยินยอมที่จะตกเป็นของเขา นดารินหลับตา ปล่อยตัวปล่อยใจให้เขาเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเธอ แม้จะเจ็บปวด แต่เธอก็สุขสมจนล้นใจที่ได้ตกเป็นของเขา แม้เขาจะมีรักให้แค่ข้าวหอม แต่เธอก็ขอเป็นแค่ตัวสำรองในหัวใจของเขาก็ยังดี ไม่แน่ว่าความดีอาจจะเอาชนะทุกอย่างได้ และสักวันเขาจะรักเธอบ้าง